PDFPrinten

Alexej

Alexej was een van de eerste drie honden die we in 2011 uit Frankrijk kregen. Zijn vacht zat volledig in de klit –verbazingwekkend hoe een onverzorgde Barsoi eruit kan komen te zien!

 Maar, veel erger, hij was niet de makkelijkste vertegenwoordiger van zijn ras. Integendeel! We zagen hem geweldig lelijk doen tegen andere reuen en tot overmaat van ramp was hij ook nog eens een kattenhater optima forma. Als hij maar dacht dat er een kat ergens in een straal van 100 meter rondliep dan voerde hij een kür uit die niet zou misstaan bij de Europese kampioenschappen trampolinespringen om toch maar vooral een glimp op te vangen van deze aartsvijand.

Helaas werd er door ongelukkige omstandigheden veel digitaal over Alexej gesproken, of zullen maar gewoon ‘geroddeld’ zeggen, waarbij zijn minpunten erg uitvergroot werden en hij de indruk maakte een agressieve woesteling te zijn waar niets mee te beginnen zou zijn. Maar zo erg was het nou ook weer niet. Alexej is namelijk dol op mensen en je hebt letterlijk geen kind aan hem zolang hij maar niet aan katten of bepaalde andere reuen wordt blootgesteld.

Hoe dan ook, het duurde lang voordat zich een geschikte nieuwe eigenaar meldde. Maar zoals altijd wordt wachten uiteindelijk beloond en bijna een jaar nadat Alexej bij ons kwam belden Klaus en Beate uit het diepe zuiden van Duitsland. Beter kon haast niet: veel Barsoiervaring, veel ervaring met lastige honden, veel tijd, veel ruimte. We vertelden zo eerlijk mogelijk wat de gedragsmankementen van Alexej waren –en besteedden natuurlijk ook aandacht aan zijn goede punten. Begin augustus was de overdracht; het was een snikhete dag en dankzij wat logistiek geregel brachten we zelfs twee honden tegelijk naar hun nieuwe eigenaren: Alexej en Suske. Opvallend was al dat in de auto Alexej zich tegenover Suske bijzonder vriendelijke gedroeg –en Suske is toch echt een reu. Eenmaal op de afgesproken plaats aangekomen, leek het wel of Alexej wist bij wie hij moest zijn. Hij ging eens lekker tegen zijn nieuwe bazin leunen en ging daarna ook gezellig een stukje met zijn nieuwe baas wandelen. De verrassingen zijn de wereld nog niet uit, dachten wij.

Intussen is Alexej dus al weer een paar maanden bij zijn nieuwe mensen. De berichten zijn gematigd positief; hij blijft een katten- en de-meeste-reuenhater, maar in huis is hij geweldig. We zijn ervan overtuigd dat Alexej geen beter huis had kunnen vinden dan bij Klaus en Beate en we hopen dat zij nog een lang en gelukkig leven samen zullen hebben. Nog meer hopen we dat zij de allerscherpste kantjes van Alexej’s gedrag bij zullen kunnen vijlen. We zijn vol vertrouwen!