Babour

Hoewel niet altijd alles direct van een leien dakje ging, maakte hij daar toch dankzij zijn onverschrokken opvangouders toch gestaag vorderingen. Maar het liep niet storm voor deze donkerharige man. Maar uiteindelijk meldde zich toch een zeer geschikt echtpaar dat het met Babour wel zag zitten. Er werd een afspraak gemaakt, maar toen gebeurde wat we eigenlijk stiekem al steeds hoopten: hij mocht blijven! Babour had zich in zijn opvanghuis werkelijk onmisbaar gemaakt: hij speelde leuk met de oudere windhonddames in zijn huis, was goede maatjes met de katten geworden en had zich ook bij de verbouwingsactiviteiten geweldig goed meegewerkt. Kortom, zijn opvangouders konden zich het leven zonder Babour niet meer voorstellen. Wel een beetje een domper voor de mensen die hem graag hadden willen hebben, maar daarover later meer!

Babour, veel geluk, jongen!