Dash

Het bericht eindigde met een soort verzuchting dat ze voorlopig geen opvolger voor hun geliefde ….. zochten. Maar zoals dat bijna altijd gaat, na een tijdje begon toch de gedachte aan een nieuwe afghaan zich op te dringen. En dus kwam er weer een bericht: of we aan hen konden denken als er een Afghaan werd aangeboden. Maar natuurlijk!

En, zoals dat ook heel vaak gaat, een paar dagen na ontvangst van dit laatste bericht, werden we gebeld door een bijna wanhopige mevrouw. We kunnen het niet vaak genoeg zeggen: de mensen die hun honden bij ons afgeven doen dat helemaal niet lichtzinnig of gedachteloos. In tegendeel, daar gaat een hoop gepieker en getob aan vooraf. Zo ook in dit geval. De eigenaresse had een chronische ziekte ontwikkeld en kon haar Afghaan niet meer bieden wat ze hem voorheen kon bieden. Dat ging vooral over lange wandelingen en loslopen op het strand. En omdat deze vriend daar nou eenmaal aan gewend was, vond hij kortere wandelingetjes en geen strand een stom plan.  En dat zag zijn vrouwtje natuurlijk drommels goed. Die voelde zich op haar beurt ernstig te kort schieten. Na een paar lange gesprekken, kwamen we gezamenlijk tot de conclusie dat het echt beter zou zijn als Dash een nieuw huis zou krijgen.

Er werd een kennismakingsafspraak gemaakt en na een korte wandeling was het duidelijk. De oude eigenaar had vertrouwen in de nieuwe eigenaren, die op hun beurt weer vertrouwen hadden in Dash. En zo werd de reis naar Duitsland ondernomen.

De inburgering verliep zonder al te veel problemen en intussen zijn mensen en hond goed aan elkaar gewend. We hopen zeer dat de geconstateerde hartruis niet tot medicatie zal leiden. Binnenkort zal onze dierenarts overigens een stukje over hartruis bij windhonden op onze site schrijven.

Dash, doe vooral goed je best; je hoeft echt niet alle honden te fouilleren! De meeste hebben namelijk, net als jijzelf, helemaal geen kwaad in de zin.