Dennis

 en uiteindelijk ook met gevolgen voor Dennis.

Dennis ging in opvang bij Voordewindhond, waar hij zich na wat aanpassingshobbels toch heel goed inleefde  en zich niet verder schuldig maakte aan verdere vogel- of andere plukactiviteiten. Eigenlijk was er niet zoveel mis met onze Dennis en het duurde da nook niet al te lang voordat zich een gezin met whippetervaring -en ook met jaaglustige exemplaren- dat wel zin had in Dennis.

We ontmoetten elkaar op het Zand van Kootwijk aan het eind van een zonnige zondagmiddag. Dennis deed of hij nooit anders gewend was. En omdat hij al een keertje meegewandeld had op een zaterdag was het terrein hem inderdaad niet onbekend. Hij liep frank en vrij rond, kwam als hij geroepen werd en gedroeg zich waarlijk voorbeeldig.  Al na een relatief korte wandeling was de belissing gevallen: hij gaat mee. ‘

Intussen is hij goed ingeburgerd. Zijn mensen zijn heel erg dol op hem en zouden hem voor geen goud meer willen afstaan. Opmerkelijk in dit verband is dat Dennis, die eigenlijk Felix heet, zo langzamerhand zijn oude plukgewoontes weer opgepakt heeft: hij is heel slim en als hij, ook in het pikkedonker een kat, een egel of een konijn zit, dan gaat hij zich te buiten aan wat zijn mensen ‘nachtelijke uitspattingen’ noemen.  Gelukkig telt een gewaarschuwd mens voor twee, dus veel success zal hij niet hebben.

Felix, doe je best; een beetje minder grijpen en graaien graag! We weten namelijk dat je dat kunt!