Emily bracht korte tijd bij een van onze opvanggezinnen door en knapte door de goede verzorging, waaronder een hoognodige badderbeurt, prima eten en veel beweging zienderogen op. Een goede bekende van Voordewindhond zocht, nogal dringend, een teefje ter opvrolijking van zijn salukireu. Die zat na het overlijden van zijn jarenlange vriend een beetje zielig voor zich uit te staren en wilde eigenlijk niets meer. De keus viel op Emily en dankzij de medewerking van de opvangouders, Franz, onze Duitse medewerker, en de nieuwe eigenaar, kon Emily na eerst een wandeling in Kootwijk te hebben genoten 's avonds al haar intrek in haar nieuwe huis nemen. De salukireu wierp één blik op haar en was verkocht. Vergeten is zijn verdriet en zijn nieuwe motto lijkt te zijn 'lang leve Emily en de lol'. Wat wel bijzonder is aan Emily is dat voorheen zij grotendeels, zo niet uitsluitend, in een kennel werd gehouden. Je zou denken dat je daar als hond weinig gelegenheid hebt je opleiding tot dief te doen. Toch is Emily een eersteklas dievegge, die in een tijd van ja, nee en amen het aanrecht van alle eetbare dingen heeft ontdaan en zelfs al de inhoud van het vogelhuisje heeft weten te verorberen! Haar nieuwe mensen zijn maar vast begonnen alles achter slot en grendel of in ieder geval hoog op te bergen.
Veel geluk, Emily. Maar gun de vogels ook wat!