Ook zij sliep de hele reis en werd pas wakker zo’n tien minuten voordat we er hadden moeten zijn. De chauffeur had, in de buurt van het doel, een verkeerde afslag had genomen. En of het nou door haar gefoeter kwam of omdat Hadara gewoon verstand van richtingen heeft, hoe dan ook ze stond op en bleef kijken of het allemaal wel goed zou komen. (Afghaneneigenaren kunnen zich dit gedrag vast herinneren uit de tijd dat er geen hondenrekken en andere veiligheidsmaatregelen waren: dan pleegde de afghaan van de stukjesschrijver zodra het fout ging te gaan staan en met zijn kop tussen de voorstoelen te hangen alsof hij de borden wilde lezen en aanwijzingen wilde geven).
De ontvangst bij het nieuwe vrouwtje was allerhartelijkst. Ook daar was de vorige Afghaan tamelijk kortgeleden overleden, maar in verband met de leeftijd van vrouwtje leek een pup niet een goed idee en ze was dan ook meer dan verrast dat ze zo snel en onverwacht een Afghaan van middelbare leeftijd een goed huis kon bieden. De chauffeur genoot van de koffie, de taart en de verhalen over de vroegere Afghanen. Hadarah had intussen de keuken ontdekt en deed een Afghanendans langs het aanrecht. Je kunt nooit weten wat je daar aantreft…..
Ook met Hadarah gaat het uitstekend. De hele familie van vrouwtje is inmiddels verknocht aan de nieuwe hond en soms hebben ze het gevoel dat Hadarah haar hele leven al daar woont.