Kadir

Toen Kadir bij ons kwam kende en kon hij letterlijk niets. Nadat de eigenaren hem met kunst - en vliegwerk hadden gevangen en hem op hoogst ongebruikelijke wijze in de auto hadden weten te verplaatsen, moest onze onvolprezen opvangvader, die met meest agressieve en angstige honden nog wel iets kan, zijn vangstok gaan halen om Kadir uit de auto te halen. Hij kende geen halsband en van aan de lijn lopen had hij nog nooit gehoord. Maar hij was wel heel leergierig en het duurde maar een paar dagen voordat hij dat geleerd had. En soms kan een balletje raar rollen: twee gezellige mensen kwamen op bezoek op het opvangadres, wierpen een blik op Kadir en waren verkocht. Met huid en haar. Natuurlijk werden ze wel eerst behoorlijk aan de tand gevoeld, want zo'n leergierig maar wel ongeleid projectiel heeft wel geduldige en ook inventieve mensen nodig. Alles leek prima in orde en Kadir vertrok naar zijn nieuwe huis, of eigenlijk zijn nieuwe twee huizen. De eigenaren en de ouders van een van de eigenaren hebben in elkaar overlopende, omheinde tuinen. En aangezien alle mensen daar erg van honden houden, lopen Kadir en zijn retrieverbroer, of liever zijn leermeester, naar believen in een uit. Kadir, we wensen je een lang en gelukkig aflukileven!