Tja, wat doe je dan in zo’n geval? Kalle woonde ook nog diep in het land van onze oosterburen. Desperate times call for desperate measures. Gelukkig hadden we kort tevoren een telefoontje gehad van Nina, een Duitse die zich aan het oriënteren was. Nina bevond zich in een hondloze periode en wilde eindelijk haar droom verwezenlijken en een Afghaan in huis halen. Het liefst een jonge hond en graag met een donkere vacht. Hm, Kalle was 5 en roodblond. Maar zoals gezegd: we moesten iets met deze hond en op zich hadden we een prettig gesprek met Nina gehad. Kortom, we besloten haar te vragen of ze misschien tijdelijk op Kalle wilde passen. Dan was de hond uit de gevarenzone, dan konden wij rustig naar een geschikt huis uitkijken en Nina kon ook rustig kijken of de Afghaan inderdaad haar droomhond was.
Kalle werd de volgende dag al op zijn nieuwe adres afgeleverd. De rest is geschiedenis: Kalle kwam, zag en overwon. Al na korte tijd was duidelijk dat hij volledig aan Nina's droom voldeed. Kalle heeft op de foto nog niet veel haar, maar zoals we weten groeien die vanzelf weer aan.
Heel veel geluk samen! En een beetje voorzichtig met rondhollen, Kalle! Voor je het weet heb je een poot bezeerd....