Kinto

Menigeen heeft zich daarover verbaasd en gezegd dat honden die hun hele leven bij elkaar zijn toch gewoon bij elkaar horen te blijven. Maar het is echt heel erg moeilijk om de ‘kwaliteit van vriendschap’ tussen honden in te schatten. We hebben meer dan eens gezien dat wanneer een van twee levenslange roedelgenoten kwam te overlijden en de eigenaren hun hart vasthielden voor de rouw die ze bij de achtergebleven hond vermoedden, deze overgeblevene er helemaal geen last van had en eigenlijk meer zichzelf werd. Het omgekeerde komt echter ook voor: eigenaren denken dat hun honden elkaar niet meer dan accepteren maar als een van de twee wegvalt dan blijkt plotseling hoeveel ze aan elkaar hingen. Kortom, het is altijd een beetje schipperen als er twee of soms wel meer roedelgenoten worden aangeboden. Als blijkt dat een apart geplaatste hond heel erg ongelukkig is zonder zijn steun en toeverlaat, dan gaan we dat probleem natuurlik oplossen en brengen we ze, als de ongelukkigheid zo blijft, weer bij elkaar.

Naar bij Kinto en Tiko was van ongelukkigheid geen enkele sprake. Beide broers konden prima zonder elkaar. Kinto maakte na zijn opvangadres eerst een korte stop bij een gezin waarvoor Kinto toch niet echt de juiste hond bleek te zijn -en zo ziet u maar weer, het gaat wel eens mis.

Maar al spoedig melded zich een echtpaar dat heel veel zin had in een hond, een reden om lekker naar buiten te gaan en een wat gezondere levenstijl erop na te gaan houden. Een ontmoeting werd georganiseerd en Kinto stapte zonder mankeren in de nieuwe auto, op weg naar een nieuw leven.

Wij proberen altijd contact met de nieuwe eigenaren te houden, en zeker in de eerste weken na de herplaatsing. Soms kunnen we met wat telefonische tips en suggesties eventueel opduikende problemen aardig in de kiem smoren.  We hielpen de nieuwe eigenaar op afstand om Kinto ertoe te bewegen niet het huis te gaan verbouwen als hij even een uurtje alleen moest zijn. Die adviezen bleken heel goed te werken en Kinto blijft nu rustig even alleen. Dat is natuurlijk fijn voor alle partijen maar wat eigenlijk ons als bemiddelaars nog nog meer deugd deed was dat nieuwe mensen enige weken na de intocht van Kinto schreven ‘we hadden hem na twee dagen ook nog niet alleen mogen laten en achteraf waren we zelf schuld en niet Kinto’. Dat geeft toch aan dat Kinto op een plek beland is waar zijn mensen echt inzicht in hun nieuwe hond hebben!

Kinto, Han en José: nog heel, veel wandelingen, veel vakantie en vooral nog veel geluk samen. Kom ook eens leuk op het Zand in Kootwijk wandelen. Wie weet kunnen we Tommie en Kinto weer eens samenbrengen.