We haalden Noortje de volgende dag op bij een jonge vrouw, die door het niet-alleen-willen-blijven van Noortje zich als gevangene in haar eigen huis voelde. Noortje bracht een poosje door op een van onze opvangplekker waar ze eigenlijk geen noemenswaardige moeilijkheden met alleen zijn leek te hebben.
Na een poosje dienden zich aardige mensen uit België aan, met zowel windhond- als poedelervaring. Nou, wat wil je nog meer? Op een zondagmiddag werd er uitvoerig kennisgemaakt en uiteindelijk ging Noortje mee naar België. Het was inmiddels avond geworden en donker en omdat het volle maan was werd Noortje spontaan omgedoopt tot Luna. Al vanaf dag één paste zij zich enorm goed aan. Noortje was nou niet direct de best verzorgde hond, dus haar nieuwe mensen gingen haar poedelvacht eerst eens grondig opknappen en tot ieders verrassing vond Luna dat uitgesproken heerlijk! U ziet op de foto wel dat het resultaat er dan ook mag zijn! Luna kende van haar eerste huis het verschijnsel ‘poes’ en had zelfs meegeholpen een nestje poezen te verzorgen. In haar nieuwe huis zijn, naast twee poedeltjes, ook poezen en zelfs met de gevederde mededieren als kippen kan Luna prima opschieten.
De eerste week had Luna het heel druk met het testen van alle stoelen, bedden, banken en andere zit- en liggelegenheden totdat ze h aar favoriete plek gevonden had. Lekker voor het raam, dan kan ze alles goed in de gaten houden.
Luna loopt ook prima los en heeft ook al een windhondvriend opgedoken in het bos, een greyhound, met wie ze windhondspelletjes speelt. Want ze ziet er dan wel poedelachtig uit, maar vlak de windhond in haar niet uit!
Veel geluk met elkaar enne …. Luna, een beetje minder trekken aan de riem! Goed?