Nora
Nora’s mensen hadden sterk het gevoel dat zij niet de juiste mensen voor Nora waren en na echt veel piekeren tot de conclusie gekomen dat zij beter af zou zijn bij andere mensen.
We stelden Nora voor bij de grippets, want op de foto die we van haar hadden leek ze eigenlijk te fors voor een whippet. Na korte tijd meldde zich een zeer geschikte kandidaat, die in tegenstelling tot velen, geen enkele haast had en gewoon op zoek was naar een leuke hond. Dat mocht best even duren. En raszuiver, dat maakte ook niet veel uit.
Bij de wandeling van 24 januari leerden oude en nieuwe eigenaren en Nora elkaar allemaal kennen en het was al zeer snel duidelijk dat Nora en Bijke enorm naar elkaar toetrokken. Dat zat helemaal snor. Zo snor dat alle betrokkenen na afloop van de wandeling besloten dat Nora nog dezelfde dag ging verhuizen.
Er zijn nogal eens wat mensen die denken dat mensen zomaar hun hond afgeven en daar verder geen traan om laten. Wij weten wel beter. En ook in dit geval viel het afscheid van Nora erg zwaar. Maar net zo zwaar als het afscheid was, was de vreugde bij de nieuwe eigenaren. En Nora? Die had alleen oog voor de bal en de frisbee en Bijke (die de bal en de frisbee vasthad).
Intussen is Nora twee weken bij haar nieuwe mensen. Ze slaapt in bed, leert samen met Bijke woordjes en andere dingetjes voor toetsen op school, maakt enorme wandelingen. Afgelopen zaterdag waren Ruth, Bijke en Nora weer bij de wandeling aanwezig. Alle mensen die haar veertien dagen tevoren hadden gezien waren het erover eens dat Nora er werkelijk stralend uitzag. Die zit op haar plek!