Sally

Onder die berg vacht zat een jonge, opgewekte teef, die zich ontwikkelde tot een geestige, snelle en vindingrijke representante van haar ras. Veel had ze niet geleerd, alhoewel het aan de lijn lopen best aardig ging. En toen begon het grote wachten. Nu reist nieuws in de windhondenwereld altijd erg snel en een Oostenrijks echtpaar, in het bezit van één Afghaan, werd telefonisch door een gemeenschappelijke kennis op de  hoogte gesteld van het feit dat een ander Oostenrijks echtpaar van ons een hond zou krijgen en dat er nog veel meer Afghanen in Nederland op een goed huis wachtten. En zij wilden toch eigenlijk ook nog een Afghaan?  Maar ja, hoe kom je op je vakantieadres, zonder internet, achter de contactgegevens van Voordewindhond, als je de naam al goed hebt verstaan? En toch kwam alles nog op zijn pootjes terecht. Het contact kwam een dag voor de geplande reis tot stand. Inmiddels waren ze weer thuis en hadden ons toch op het internet gevonden.

Hun oog was op Sally gevallen. Een van hun Afghanen was kortgeleden overleden en de overgebleven reu, Merlin, treurde om het verlies. Misschien dat Sally hem weer wat levensvreugde terug zou kunnen geven? En zo ging Sally eerst nog razendsnel naar de dierenarts voor een gezondheidscontrole en een rabiësenting  (ja, we weten wat u nu denkt…..u heeft gelijk) . Na een lange rit werden honden en mensen samengebracht. Eva vond Sally meteen mooi en lief, Merlin was niet vreselijk geïnteresseerd in Sally maar  Sally zelf was direct gefascineerd door de immens grote tuin die kennelijk bij haar nieuwe huis hoorde. En dan vooral in het hek dat daaromheen stond.  Een beetje Afghaan gaat eerst eens inspecteren of er niet ergens een gaatje is.  Want die tuin is dan wel groot, maar daarbuiten is het nog veel groter! Na een minuut of tien had ze inderdaad een spleet ontdekt waar in ieder geval haar kop prima doorheen paste. Helaas voor Sally is Eva ook niet van gisteren en zij maakte snel provisorisch een einde aan deze illegale uitgang.

Intussen zijn we een paar weken verder en de inburgeringsberichten zijn bijzonder goed. Merlin is helemaal opgeleefd, zo zeer zelfs dat  hij wat oude puberstreken van stal heeft gehaald en nu wel weer zin heeft om al dan niet samen met Sally de slaapkamer eens fijn te reorganiseren. Sally is er natuurlijk op een andere manier toch in geslaagd over het hek te klauteren;  via de afdekplaat van het zwembad. Die kun je namelijk heel goed als tussenspringplank gebruiken.  Maar ja, het valt allemaal niet mee, want nu heeft Thomas ook daar een eind aan gemaakt!

Sally, doe je best en gedraag je!