Solo

 Niet dat het onmogelijk is om een hond met een hartkwaal, of welke andere kwaal dan ook, te bemiddelen, maar het is wel noodzaak dat we weten om welke kwaal het gaat en hoe die het beste behandeld kan worden.

Toen Solo opgehaald wel en zijn intrede deed in het gastgezin vond dat meteen al dat Solo helemaal niet de indruk van een hartpatiënt maakte. Hij rende door de tuin, ging mee wandelen in het bos en ging ook mee met een  grote wandeling door het zand van Kootwijk . Wel was duidelijk dat zijn conditie niet er goed was, maar van symptomen van een hartkwaal kon niemand iets ontdekken.  Enfin, de enige die er echt iets over kan zeggen is natuurlijk  de dierenarts en zo toog de opvangmoeder met Solo naar de dierenarts. Solo sprong opgewekt uit de auto, liep ook geïnteresseerd mee de praktijk in, maar toen was het acuut over! De aanblik van de dierenarts in zijn witte jas, van wie we uit eigen ervaring kunnen zeggen dat hij niet alleen erg goed is, maar ook minstens zo  aardig, deed Solo rillen en bibberen dat het een lieve lust was. Met geen mogelijkheid kon de dierenarts het hart van Solo afluisteren. Intussen was het patiëntendossier van Solo’s vorige dierenarts gefaxt, maar dat bood te weinig houvast. We probeerden van alles, gingen een rondje met hem wandelen om buiten het hart af te luisteren, maar Solo was er niet van te overtuigen: de dierenarts was slecht nieuws en hij wilde zo snel mogelijk weg. Uiteindelijk maakten we een nieuwe afspraak waarbij Solo dan een kalmeringsmiddel toegediend zou krijgen.

In de tussenliggende dag meldde zich een bevriende familie uit Duitsland, die jaren geleden van ons een whippet hadden genomen. Die whippet was nu overleden en hun huis, hoofd en hart hadden ruimte voor een nieuwe hond. We stuurden een foto en schreven in de e-mail geheel waarheidsgetrouw wat er aan de hand was. Per kerende mail kwam antwoord: wat een schatje om te zien en of hij nou wel of niet een hartkwaal heeft, hij moet ook ergens wonen en wij nemen hem gewoon.

Het vervolgonderzoek vond plaats en tot ons aller opluchting bleek het hart van Solo geen noemenswaardig vreemde of onrustbarende geluiden te produceren. De dierenarts zag dan ook geen reden om verder onderzoek te doen.

De rest is geschiedenis. Twee dagen later kwamen Angelika en man Solo ophalen, en zoals zo vaak, wist hij dat ze voor hem kwamen. Hij ging gezellig mee wandelen en sprong zonder bedenken in hun auto. Deuren dicht, rijden maar!

Solo, we wensen je nog veel gelukkige jaren (en vakanties!) met je nieuwe mensen!

Nawoord:  Helaas bereikte ons na een half jaar al het droeve bericht dat Solo toch aan zijn hartkwaal was overleden.