Yara
Op een goede zaterdagmorgen eind september werden we gebeld door een erg ongelukkige mevrouw. Ze had twee windhondpups, die er niet goed aan toe waren, in huis genomen. Ze waren wel erg opgeknapt, maar ook wel heel erg druk.
En haar gezondheid was niet zo best en eigenlijk wist ze zich geen raad. Of wij haar konden helpen.
Tja, het was wel duidelijk dat we een beetje snel in actie moesten komen. En zo werd er nog tijdens de wandeling in Kootwijk druk heen en weer getelefoneerd naar diverse mogelijke opvangadressen. Tegen de tijd dat de wandeling over was, hadden we twee adressen!
De twee pups werden opgehaald en over de opvanggezinnen verdeeld. (Dat klinkt allemaal tamelijk makkelijk, maar er werd wel weer bijna 300 km afgelegd op deze zaterdagmiddag en –avond om alles voor elkaar te krijgen.) Yara ging tijdelijk bij Qadir –die intussen al een lange staat van dienst heeft als excellente opvoeder en bijstuurder van gasthonden- wonen. Net als zijn menselijk medebewoners, overigens! Allen heel veel dank!
Koud stonden de honden op de site of er meldde zich al een grippet-ervaren gezin voor Yara. De gesprekken verliepen voorspoedig en op een enorme natte zaterdagmiddag begin oktober kwam de hele familie aangereisd, inclusief Brutus, de reu des huizes. De kennismaking liep zoals verwacht zeer voorspoedig en Yara ging mee naar haar nieuwe huis. De inburgering verloopt voorspoedig, zij het dat Yara af en toe even door Brutus er even op gewezen moet worden hoe de gezagsverhoudingen (nu nog) liggen en dat een beetje ongebreideld in de poten van je broer bijten gewoon niet kan.
Yara, af en toe even dimmen, liefje! En niet zoveel op tafel zitten ……