Kiki

De ernstig in de klit geraakte afghanen werden geschoren, de anderen konden nog wat gefatsoeneerd worden. En toen was het afwachten. Omdat er nogal wat stemming tegen zogeheten "renafghanen" wordt gemaakt bereidden we ons voor op lang tot zeer lang wachten. Maar ziedaar, een doorgewinterede afghanenfamilie belde op naar een van de mensen van Voordewindhond, die toevallig -alhoewel, toeval bestaat niet, zeggen ze- Kiki zelf in opvang had. Er ontstond een heel aardig gesprek tussen twee afghanenliefhebbers, die elkaar sterke afghanenverhalen vertelden over de stoute en lieve dingen van hun vorige afghanen. Maar, vroeg de Voordewindhondvrouw, toch een beetje bezorgd beseffen jullie dat het om een afghaan met weinig haar gaat? Het antwoord was duidelijk: jawel, maar dat hindert toch niks? De rest is geschiedenis. De familie sprong in de auto, reed naar Hilversum, leerde Kiki kennen en vertrokken weer naar Noord-Holland, met Kiki.

Kiki heet intussen Luna en is aardig ingeburgerd in haar nieuwe familie. Ze heeft al gedemonstreerd dat ze erg goed is in eten stelen -wat een verrassing! De familie moet alle eetbare spullen dus goed hoog of achter slot en grendel opbergen. We wensen Luna, Willem en Greet nog veel geluk met elkaar! Tot onze grote vreugde is Willem een fantastische fotograaf, die de aard van Luna echt heel goed weet te vangen in een foto.

Veel geluk!