Bessie

Bessie kwam samen met haar ‘broer’ Mees bij ons. En mocht Mees met een heel klein beetje fantasie wel iets van een saluki hebben, bij Bessie hielp geen enkele hoeveelheid fantasie: geen windhond in te bespeuren.

Maar ja, we kunnen toch in zo’n geval moeilijk zeggen dat we wel Mees nemen maar niet Bessie. Dus deed ook Bessie haar intrede in het Dierencentrum. Zij ontwikkelde zich, eenmaal losgekoppeld van Mees, eigenlijk best aardig. Langzamerhand sleten de scherpe kantjes was, maar echt makkelijk was ze niet.

En toen gebeurde er iets ongelooflijks: er meldde zich iemand voor Bessie. Iemand die een klein hondje zocht en niet heel erg op een hoog windhondgehalte stond. We vertelden zo goed als we konden hoe wij Bessie inschatten en na enig overleg met het thuisfront werd de kennismakingstocht naar het hoge Noorden aanvaard.

Bessie is intussen alweer een poosje bij haar nieuwe mensen. Haar inburgering ging niet geheel van een leien dakje, want Bessie meende nog wel een mand appels met andere honden te moeten schillen. Gelukkig zijn haar nieuwe eigenaren niet voor een kleintje vervaard en Bessie doorloopt een consequente maar liefdevolle heropvoedingscursus. Martine staat ook met raad en daad terzijde om van opvoedkundig advies te verstreken. We hebben er alle vertrouwen in dat het met Bessie helemaal goed gaat komen. Doe je best, Bessie!