Gijs

Gijs kwam op de laatste dag van het oude jaar als een piepklein mannetje bij Voordewindhond. Zijn achtergrond was een tikje onduidelijk, maar wat wel duidelijk was, was dat hij opgehaald moest worden en een beetje snel.

Een aantal mensen horen wij nu denken ‘jullie ondersteunen op deze manier slechte hondenhouding’. Die gedachtegang begrijpen wij. Zoals iedereen inmiddels wel weet, nemen wij geen overtollige pups van (brood)fokkers, maar soms zijn er van die omstandigheden dat we heel zeker weten dat als we niets doen, het voor de hond niet goed afloopt. En omdat we in eerste instantie voor het welzijn van de hond gaan en niet voor het bijbuigen van menselijk gedrag, gingen we Gijs ophalen.

Gijs ging in opvang, eerst bij Rubi, die nog een week vakantie had en zich met liefde over Gijs ontfermde. Daarna was hij een paar dagen bij uw stukjesschrijver. Daar ging op zondagmiddag de telefoon. Een aardige familie, die in november hun hond hadden moeten laten inslapen, was weer aan een nieuwe hond toe. Hun oog was op Gijs gevallen.

Soms zijn bemiddelingen langdurige geschiedenissen met veel gebel en gemail. Deze keer niet. Dezelfde avond nog kwam het hele gezin naar Gijs kijken. Ze hadden foto’s van hun vorige hond mee. De gelijkenis met Gijs was echt ongelooflijk! De kinderen vonden Gijs geweldig, en Gijs vond de kinderen minstens zo geweldig! Het eind laat zich raden, Gijs ging opgewekt mee met zijn nieuwe mensen.

We hopen dat Gijs, die nu Lewis heet, nog heel veel jaren bij jullie mag zijn!