Onze windhonden

PDFPrinten

Luna

Luna kwam bij ons omdat haar mensen te veel weg waren om zich nog goed voor haar te kunnen zorgen. We namen haar in opvang en tot onze grote verrassing meldde zich al heel snel een zeer geschikte kandidaat voor Luna: een ouder echtpaar die na het overlijden van hun laatste windhond hondloos door het leven gingen.

Het kostte enige echtelijke discussie over de vraag op je op een bepaalde leeftijd nog wel weer aan een hond moet beginnen, maar uiteindelijk zag meneer toch in dat het leven zonder hond eigenlijk niet zo leuk is als het leven met een hond. En Luna, nou ja, die was toch al bijna elf, dus dat paste eigenlijk prima. En dus gingen de mensen kennismaken met de hond. Whippets zijn inderdaad slimme vogels, want al bij het kennismakingsbezoek sprong Luna op schoot bij... meneer. Tja, wie is daar nou niet tegen bestand? 's Avonds belde mevrouw: ja, de reis terug was prima verlopen, en nu lagen Luna en haar man samen te slapen op de bank. Alles voor de bakker! Wij wensen Luna, Alida en Wim nog een paar heel gezellige jaren!

×

TOP