Mara

Yara vond al snel een eigen huis, maar Mara moest wel een tijdje wachten. Ook aan dat wachten kwam uiteraard een eind –per slot van rekening was Daisy een heel mooie, lieve, geweldige grippet. Er meldde zich een aardig gezin dat na rijp beraad en nog meer wikken en wegen besloten had dat nu de tijd gekomen was voor een hond. Het was een sportief gezin, met twee opgroeiende jongens, met weinig hondenervaring maar wel met veel zin in een hond. Dan is een hond als Mara, die intussen een eersteklas opvoeding had genoten bij haar opvanggezin en tijdelijke poedelzuster, een prima optie. Er was, na nog meer rijp beraad, een dag voor een kennismaking afgesproken, toen een bouwkundig noodlotje toesloeg. Er moest eerst een grote reparatie aan het huis gebeuren. De kennismaking werd uitgesteld maar gelukkig niet afgesteld. Na een paar weken tandenknarsend wachten tot alle bouwlui de deur weer uit waren en alles opgedroogd en uitgehard was, was de grote dag dan toch daar.

Mara, die intussen Diva heet, is prima ingeburgerd in het Limburgse. En uit de verhalen begrijpen wij dat het tot voor kort hondloze gezin zich tot een fantastisch hondengezin heeft ontwikkeld dat zich het leven zonder Diva niet meer voor kan stellen.  We hopen wel dat Diva’s gevoelige darmen snel tot rust zullen komen!

Nicole, Robert,  Guus en Max: nog heel veel plezier met jullie ranke grippetprinses!

 Jaar: 2014