Maya

Maya verloor haar huis omdat haar eigenaar ernstig ziek was. Wij namen haar een paar weken in opvang. Zij had de eerste tijd echt verdriet van het verlies van huis en haard en het duurde dan ook een tijdje voordat ze weer een beetje plezier in het leven had.

Daarbij werd ze wel goed geholpen door haar tijdelijk opvangbroers en -zus. Toen de kou eenmaal van de lucht was, ontwikkelde ze zich snel tot een gezellig en vooral knuffelige whippet, die ook buiten haar mannetje stond. Sloughiteven die te hard rennen? Maya wierp zich in de strijd! Intussen hadden we wel gezien dat ze veel tandsteen had en een bezoek aan de dierenarts liet zelfs zien dat haar gebit gewoon grondig gesaneerd moest worden. Dat lieten we natuurlijk doen, zodat de nieuwe eigenaar een fris en schoon bekje in ontvangst zou kunnen nemen.

Die nieuwe eigenaar liet niet lang op zich wachten. Via wat Duitse contacten meldde zich een ouder echtpaar, waarvan een whippet overleden was en de overgeblevene erg ongelukkig was. Dat leek precies juist voor Maya. Een ontmoeting werd georganiseerd en Maya, die nu weer gewoon Nina heet, ging mee naar Duitsland. Het is tussen de whippetdames niet direct love at first sight, maar zo langzaam begint er wat warmte in de relatie te ontstaan. Maya woont in een gebied met veel wild en als haar mensen die heel erg goed opletten en op tijd ingrijpen dan is een potje hertenjagen niet aan Maya verspild.... Maya, we hopen dat je nog een paar heel fijne jaren zult hebben! En niet zoveel achter die rode beesten in het bos aan....

Het een beetje een vreemde plek om dit te vermelden, maar de inmiddels overleden eigenaar had zijn nabestaanden gevraagd een donatie aan Voordewindhond te doen. Wij zijn hem daar zeer dankbaar voor.