Paola

 Laurette, die eind vorig jaar Begum, het zusje van Paola had genomen, nam weer contact met ons op. Ten eerste natuurlijk om te vertellen dat het met Begum steeds beter gaat maar ook om te zeggen dat als er nou echt niemand was die Paola wilde hebben, zij meer dan welkom bij haar was.

Nou, beter kan Paola het niet treffen en we spraken met elkaar af op een van de weg af gelegen industrieterreintje in het zuiden van Limburg. Helaas raakten wij betrokken bij een ongeluk op de A2, waarbij een achteropkomende auto niet meer op tijd kon remmen en met een fikse klap tegen ons aanreed. Gelukkig geen gewonden, maar wel vervelend. Beide auto's konden nog verder rijden en tja, wij hadden nu eenmaal een afspraak en dus reden we manhaftig verder. De auto ging wel steeds raardere geluiden maken en we hadden net bedacht dat we na aflevering van Paolo toch maar eerste een garage gingen opzoeken. Maar ziedaar: op het industrieterreintje bleek een kantoor van de ANWB te zitten! Een alleraardigste werknemer piepte onmiddellijk een monteur op. Die ging aan het werk, wij droegen Paola aan Laurette over, die na een korte wandeling de achterdeur van haar auto openmaakte en van plan was Paola uit te nodigen in te stappen. Dat hoefde niet meer; ze zat al. Met een diepe zucht ging ze liggen, met een uitdrukking op haar snuit van "deur dicht, rijden maar!".

Wij hopen dat Paola, die nu Eefje heet, nog een paar fijne jaren bij Laurette en haar drie meisjes heeft.

Nawoord: eind januari 2016 kwam er na vier heerlijke 'pensioenjaren'een eind aan het lange leven van Eefje. Dankjewel, Laurette, voor alle liefde die ze van je heeft ontvangen.