Peter

Peter ging in opvang bij een ervaren windhondvrouw die al na korte tijd zei ‘iemand krijgt een fantastische hond aan Peter’. Helaas werd de opvangmevrouw opgeroepen voor een operatie in het ziekenhuis en kon zij niet langer op hem passen. Geen nood, een van de bestuursleden nam hem in opvang. Ook daar bleek Peter een bijzonder prettige huishond.

Wat een tikkeltje minder was, was zijn volstrekt ongeleid-projectielen-gedrag ten opzichte van de al aanwezige honden daar. Maar ook daar werd een op maat gesneden mouw aan gepast, en dat nog wel zonder dat er een mens aan te pas kwam voor de bediening van de schaar of naald en draad.

Lodewijk en zijn Afghanenvriendje Japi namen het heft in eigen hand en brachten in ongeveer een half uur op het Zand van Kootwijk deze grippetkleuter de beginselen van goed hondengedrag bij. Er vloeide geen druppel bloed, en was absoluut geen sprake van wat voor agressie dan ook, maar de heren maakten wel een duidelijk punt. Kijkt u maar eens naar de ogen van de Afghanen op de foto. Geen boosaardigheid, geen geweld, maar wel focus en vastberadenheid. Na deze cursus van een half uur had Peter het volledig begrepen en werd hij zelfs een echte vriend voor Lodewijk, die hem na de bemiddeling duidelijk leek te missen.

Enfin, na wat vreemde en met geheimzinnigheid omgeven pogingen van wat geïnteresseerden, kwam dan een paar weken geleden het telefoontje waar we op gewacht hadden. Twee sportieve mensen, met al een whippet, sportief, met voldoende tijd om Peter datgene te bieden wat hij nodig heeft: beweging, reuring en ook wat sturing.

Peter, die zijn leven voortzet als Pardou, kan enorm goed opschieten met de al aanwezige whippetdame, die zich als whippetdame de kaas natuurlijk niet van het brood laat eten en eventuele misdraginkjes van Pardou effectief zal corrigeren.

Heel veel plezier, jochie! Het was een voorrecht op je te passen.

Update december 2018: Pardou is teruggekomen. Hij en de aanwezige whippet bleken een prima match,  maar hij en aanwezige kat in het geheel niet. Er werd van alles geprobeerd om de verstandhouding te verbeteren, maar echt zonder enig noemenswaardig verschil.

Enfin, het eind van het liedje is dat Pardou bij ons terugkwam, terug op zijn oude opvangplek. En, omdat hij weer naadloos in het huishouden paste en de overige twee honden, èn de aanwezige kat, het helemaal prima vonden hem weer in hun midden te hebben, blijft hij nu gewoon hier.