Raissa

De drie windhondherplaatsingsverenigingen, de Windhundhilfe, Windhunde in Not en wijzelf,  besloten in goed overleg  de honden te verdelen, zodat iedere vereniging twee Barsois ter bemiddeling overnam.  Na een lange en ongetwijfeld vermoeiende rit vanuit het diepste zuiden van Duitsland kwamen broer en zus op het Dierencentrum Friesland aan. Nu was de leeftijd van het tweetal niet direct goed voor een snelle bemiddeling: negen en een half jaar. Het is overigens wel zo dat je eigenlijk geen peil kunt trekken op wat nou wel of niet een “goede” leeftijd is. Zowel jonge als middelbare als oude honden zijn soms zo weg of ze blijven extreem lang zitten.  Maar ziedaar nauwelijks een week nadat ze aangekomen was, meldde zich al een prima gezin voor deze dame op leeftijd. Er werd kennis gemaakt, een rondje gewandeld, nog wat gegevens uitgewisseld en Raissa ging opgewekt in de auto, mee naar een nieuw leven.

Dat begon met een klein probleem. We hadden Raissa nog niet laten inenten –dan doen we meestal pas na een tijdje, als de hond goed gesetteld is. Voor de nieuwe eigenaren was dat overigens geen enkel probleem;  ze zouden zelf voor de entingen zorgdragen. Dat deden ze ook, maar helaas werd Raissa kort daarop nogal ziek. Zo ziek, dat ze zelf aan het infuus moest. De grote vraag is natuurlijk of dit een reactie op de entingen was of ‘zomaar’ iets. Maar intussen is Raissa, die thuis Isa wordt genoemd, weer goed opgeknapt en heeft ze haar plaats op de tuinbank weer ingenomen. We zijn ervan overtuigd dat haar zwaan-kleef-aan-gedrag binnenkort ook zal slijten.

Isa, we wensen je nog een paar heel fijne jaren toe!