Rosco

Sommige honden moeten echt waanzinnig lang wachten op een nieuw huis. En denk vooral niet dat dat het geval is bij moeilijke of heel oude of lelijke honden.

Helemaal niet zelfs. In de tijd dat die enorm vriendelijke, aardige, goed opgevoede grippet Rosco op zijn opvangplek zat (en daar overigens een donkerbruin leven leidde) hebben we narrige Afghanen, vogelvermoordende whippets, jachtlustige grippets (en natuurlijke ook een hele berg gewone, aardige honden) bemiddeld. Maar niemand, echt niemand wilde Rosco hebben. Tja, dan is de ervaring dat het na een tijdje ook echt heel erg lastig wordt; het lijkt dan wel alsof mensen denken ‘met die hond is vast iets aan de hand, anders stond hij niet zo lang op de site’. Dat gold overigens niet alleen voor Rosco maar ook voor Amy.

Maar zoals wijlen een wijze en zeer ervaren windhondbemiddelaar altijd placht te zeggen als het onverhoopt heel lang duurde voordat de juiste mens gevonden was: er is nog nooit een hond niet onderdak gekomen. En dat is ook zo. Uiteindelijk komt het altijd goed.

Zo ook bij Rosco: mensen die al eerder een hond van toen nog Windhonden in Nood hadden stuurden een mail met het droeve bericht dat die hond op zeer hoge leeftijd overleden was. De overgebleven whippet was in eerste instantie niet erg tevreden met zijn leven als hond-alleen. Dus hadden we nog een goede whippet of een op een whippet lijkende hond die hem gezelschap kon bieden. Rosco!

Een ontmoeting werd gearrangeerd en de heren leken het prima met elkaar te kunnen vinden en renden met groot enthousiasme achter elkaar aan. De reis naar huis werd aanvaard en het nieuwe leven begon. Kennelijk was de whippet toch, achteraf gezien, wel verheugd geweest eindelijk eens alle aandacht te hebben, want er bleek toch sprake van enige jaloezie ten opzichte van Rosco. Na een duidelijke uitwisseling van gedachten was dat leed ook echter snel geleden.

Rosco, doe je best! Je hebt nog een heel leven voor je!

Update december 2018: Pardou is teruggekomen. Hij en de aanwezige whippet bleken een prima match, maar hij en aanwezige kat in het geheel niet. Er werd van alles geprobeerd om de verstandhouding te verbeteren, maar echt zonder enig noemenswaardig verschil.

Enfin, het eind van het liedje is dat Pardou bij ons terugkwam, terug op zijn oude opvangplek. En, omdat hij weer naadloos in het huishouden paste en de overige twee honden, èn de aanwezige kat, het helemaal prima vonden hem weer in hun midden te hebben, blijft hij nu gewoon hier.