Schanulleke

We lieten het gezelschapje eerst even tot rust komen en gingen toen op zoek naar nieuwe mensen. Het was Martine opgevallen dat Schanulleke zo'n vreemd kuchje had. En omdat het kuchje niet weg ging, besloten we haar aan de dierenarts voor te stellen. Een röntgenfoto later bleek dat Schanulleke een chronische bronchitis heeft, waarbij een deel van de longen beschadigd was. Maar goed, met de juiste medicatie kom je een heel eind. De medicatie werd ingezet en de verbetering was duidelijk merkbaar. Maar zo'n ziekte waaraan toch medicijnkosten kleven is natuurlijk geen pré voor de bemiddeling.

Toen belde er een wat oudere dame, die eigenlijk altijd twee whippets had, maar waarvan er één gestorven was. Ze had Schanulleke -een lastige naam voor niet-Nederlandssprekers- gezien en ze dacht dat die misschien wel goed bij haar Bandit zou passen. Het was een heel aardig gesprek en na enige tijd moest toch het hoge woord eruit: Schanulleke heeft een chronische bronchitis waar ze medicijnen voor moet nemen. Het was even stil aan de andere kant en toen kwam "oh, ik heb astma, dus dat komt allemaal heel goed uit".

Het kennismakingsbezoek werd afgelegd en sinds die dag staan de astma- en bronchitismedicijnen gezellig naast elkaar op een plankje. Met Bandit kan Schanulleke, die best goed naar haar afgeleide naam Charly luistert, het prima vinden; ze spelen en ravotten dat het een lieve lust is. Nog vele en gelukkige jaren, Charly! Je hebt een mens uit duizenden getroffen!