Stella

Gelukkig zijn honden minder onderhevig aan dit soort emoties, maar het werd wel echt tijd dat Stella ook naar huis mocht.

Stella had –gelukkig voor onze kas- een zeer genereuze peetouder. Helaas overleed hun eigen hond, ook van ons, misschien herinnert u zich Lydia nog? Door een ongelukkig verlopen ingreep bij de dierenarts op de operatietafel.  Het verdriet was echt heel erg groot, want hoewel ze Lydia nog niet zo lang hadden, was de band tussen haar en haar mensen vanaf het allereerste begin heel erg goed geweest. Lydia had op allerlei manieren ook steeds laten merken hoe blij ze haar nieuwe mensen was. Het was alsof Lydia al haar hele leven daar gewoond had.

Enfin, na veel heen- en weergepraat en gecorrespondeer –zie het stukje over Hadim- werd besloten dat Stella van peethond naar eigen hond zou promoveren.

Stella onderging de enorme reis van het hoge Nederlandse noorden naar een dorp achter Wenen met gelatenheid. Autorijden is per slot van reden een prima tijdverdrijf. Eerst was het wel een beetje druk daar achterin die auto: maar liefst vier honden werden tegelijkertijd getransporteerd, maar iedereen, ook Stella gedroeg zich keurig!

Stella vond haar nieuwe omgeving bijzonder interessant en terwijl Hadim uitgebreid kennis ging maken met zijn nieuwe mensen ging Stella op pad. ‘Wat gebeurt er als ik dat hellende verharde pad op loop?’ ‘Nou, dan kom ik op een soort uitkijkpost terecht. Is dat even helemaal fijn? Dan kan ik de hele dag lekker over het omliggende landschap uitkijken en kan ik bovendien goed in de gaten houden wat er in mijn tuin en mijn huis gebeurt. Wat wil een Afghaan nog meer?’

Stella is prima ingeburgerd en wordt door haar moeder als een ‘lief loeder’ beschreven. Stella bepaalt of en zo ja wanneer en hoe lang er over haar kop geaaid mag dan wel moet worden. Houdt haar personeel voortijdig op met aaien, dan zet zij het op een dwingend gejengel! Dóórgaan!! Maar o wee als het vrijpostig personeelslid ongevraagd een aai over Stella’s bol wil geven. Fout, fout, fout! Dan vertrekt Stella met opgestoken zeil naar een andere kamer. 

Stella, we hopen dat je je laatste jaren in liefde zult doorbrengen! En probeer ietsje minder loeder en ietsje meer lief te zijn!