Onze windhonden

PDFPrinten

Storm

Storm kwam uit een omgeving waar teveel Afghanen op een kluitje leefden en zoals vaak in dat soort gevallen sloeg er nog wel eens de vlam in de pan. Dan is het echt beter, hoe naar het ook klinkt, om het roedel wat uit te dunnen en voor een stelletje honden een ander adres met minder soortgenoten te zoeken.

Storm ging eerst een tijdje in opvang bij een van onze opvanggezinnen. Daar bleek alras dat Storm een prima hond was, die gek op aandacht en knuffels was. Nu woonde in zijn opvangthuis nog één andere hond en eigenlijk vond Storm dat die wel gewoon op kon zouten. Alle aandacht graag voor Storm en alleen voor Storm. Gelukkig was noch de opvangmoeder noch de aanwezige hond erg onder de indruk van deze gedachtegang, maar het leek ons voor Storm het beste als hij naar een huis zou gaan waar hij enig-hond zou kunnen zijn.

Dat mensen onze site goed lezen bleek wel want we hadden nog maar net aangekondigd dat we een Afghanenreu verwachtten of we kregen een mail van iemand die ‘voor een kennis die haar laatste Afghaan had moeten laten inslapen’ een Afghaan zocht. Na een korte emailcorrespondentie bleek de kennis gewoon een goede bekende van ons te zijn. We waagden er een telefoontje aan. Er was wat twijfel, zei ze,  want het was nog wel een beetje vroeg na de dood van de vorige Afghaan. Dat is een overweging die we wel vaker horen. En de ene mens reageert heel anders op de dood van een geliefde hond dan de andere. De een moet zo snel mogelijk een opvolger, de ander wil eerst tijd en ruimte om het verdriet te verwerken. En er is uiteraard geen goede of foute manier. Wat alleen wel jammer is, is wanneer iemand geen nieuwe hond neemt omdat het niet fair ten opzichte van de oude hond zou zijn of dat een nieuwe hond nooit de plek van de oude zal kunnen vullen. In die gevallen proberen we dat in een gesprek wat te relativeren. Vaak is er gewoon open over praten al een enorme stap in de goede richting. Natuurlijk zal de nieuwe hond niet de oude hond kunnen vervangen. Iedere hond is uniek. Alleen is het nu eenmaal zo dat onder normale omstandigheden een hond ons een stuk van ons leven begeleidt. En willen we onszelf die bijzondere, vaak intense band met een windhond verder ontzeggen? Heeft een andere windhond, en dan zeker eentje die zijn huis verloren heeft,  niet ook ‘recht’ op zijn eigen mens?

 Korte tijd na dat telefoongesprek werd de afspraak gemaakt Storm te ontmoeten.

Hij heeft ook geluk dat zijn nieuwe vrouw alle fratsen die een Afghaan kan verzinnen al een keer heeft meegemaakt en hij haar dus geen knollen voor citroenen kan verkopen!. Storm en Tonneke, heel veel geluk samen!

×

TOP