Tycho

Tycho was er lichamelijk eigenlijk slechter aan toe dan Freule en had dan ook een behoorlijke groeiachterstand. Dankzij de inspanningen van Henny was het ergste leed tamelijk snel geleden. Verder bezorgde Tycho zichzelf af en toe nog wat extra's door bijvoorbeeld de vetbollen voor de vogels uit de boom te plukken en te verorberen -en nee, van dit overdadige maal had hij als rasechte afghaan echt geen last... Zijn pleegbroer Joep bracht Tycho ook nog een paar nuttige vaardigheden bij en toen we dachten, nou, nu zou toch een permanent huis wel leuk zijn, belden precies de juiste mensen. Mensen met afghanenervaring, met tijd en geduld. De dag voor de kennismaking had het voor Nederlandse begrippen erg veel gesneeuwd en we gingen er van uit, gezien de grote afstand tussen de woonplaats van de nieuwe eigenaren en de verblijfplaats van Tycho, dat we de afspraak zouden moeten verzetten. Maar daar was geen sprake van. De week tevoren was er een hele uitzet voor Tycho aangeschaft en de wens om Tycho in de armen te sluiten liet zich door een beetje sneeuw niet verdringen. We hoeven niet te beschrijven hoe de kennismaking verliep; kijk maar naar de foto!

Tycho gaat bij John en Liesbeth een fantastisch leven tegemoet met als ongetwijfelde hoogtepunten kampeervakanties en wandeltochten.