Tyra

Dat gebeurt wel eens vaker: mensen gaan op een hond passen en in een tijd van ja, nee en amen heeft de hond zich een plek in het hart van zijn oppassers gewurmd. Zo ging het met Tyra in eerste instantie ook. Al na korte tijd kwamen enthousiaste verhalen over hoe goed Tyra het deed en hoe leuk ze was en hoe goed ze in het gezin paste. Kat (whippet) in het bakkie dachten wij. 

Dachten we! Want plotsklaps ontstond er twijfel bij de oppassers: het was toch wel een hele beslissing, en ze was nog zo jong, en konden ze het eigenlijk wel aan en zouden ze zich niet belemmerd in hun vrijheid voelen? Enfin, allemaal vragen die wel horen bij het nemen van een hond. En als de uiteindelijke conclusie is dat een hond toch te zeer inbreuk op het leven maakt, dan is het beter om er vanaf te zien.

Maar zo’n whippet is natuurlijk ook helemaal niet gek! Integendeel. Die ging gewoon door met leuk en lief zijn. De rest raadt u al: de gedachte om weer afstand te doen van dit kleine hondje was te veel: ze blijft.

Eind goed al goed. Tyra, nog een lang en gelukkig leven bij je mensen!