Onze windhonden

PDFPrinten

Viper

Viper heeft u niet op onze site zien staan. Terwijl sommige honden 537 dagen in opvang blijven, zijn andere zo snel weg dat we geen eens tijd hebben een stukje te schrijven, een beetje hebbelijke foto te organiseren en ze op de site te zetten.

Viper was zo’n geval. Hij kwam samen met Harley, een  groot uitgevallen Whippet-Italiaankruising bij ons, omdat zijn mensen te ziek waren om nog verder goed voor hen te zorgen.

Nu hadden we een Duits echtpaar dat in Valesca geïnteresseerd was en uit de gesprekken bleek dat dat wel eens een heel goede match zou kunnen zijn. Ze hadden al ervaring opgedaan met een Sloughi en een Magyar Agar, dus dat zou wel eens precies goed kunnen zijn. En zo kwamen zij op bezoek. Er werd met Valesca gewandeld, maar tot onze verrassing  besloten zij Valesca niet te nemen. Overigens wel met een heel goede reden: mevrouw had net een heupoperatie achter de rug en Valesca had even een behoorlijk ruk aan de riem gegeven toen ze in een tegenoverliggend weiland een paar schapen had zien bewegen. En dat doet pijn. Maar ja, wat nu? Veel heen- en weergepraat en vervolgens werd een wandeling met Greyhound Bram ondernomen. Maar ja, hetzelfde probleem, uiteraard. Als een grote hond met het bijbehorend gewicht aan de lijn gaat hangen, dan voel je dat wel. En helaas zijn onze windhonden, en ook die van u, geen radiografisch bestuurbare autootjes.

Weer veel heen- en weergepraat waarin wij vooral de relatie grootte-gewicht-impact op de gewrichten belichtten. Misschien was dan de oplossing een kleinere, lichtere hond? Maar ja, een whippet, dat was toch wel heel wat anders dan een Chart. Zeker, maar een Chart is nu eenmaal groot. Uiteindelijk werd toch besloten een wandelingetje met de net-binnengekomen Viper te gaan maken. Na de wandeling, waarbij Viper zich als klein, vriendelijk, gezellig en gezeglijk mannetje had gedragen en ook gebleken was dat  de meegekomen Teckelheer geen enkel probleem met Viper had, waren alle bezwaren als sneeuw voor de zon verdwenen: Viper ging mee naar Duitsland.

De berichten zijn bijzonder goed en alle partijen, de mensen, de Teckel en Viper zijn tevreden met elkaar. Viper, veel plezier in het verre Duitsland!

Nawoord: in 2018 berichtten de mensen van Viper  we dat zr tot hun grote verdiret Viper hadden moeten laten inslapen.  Gelukkig hebben ze in onze Alina ( Windmee 2018) een goede opvolger gevonden!

×

TOP